هستی، در تغییر و تحرک مدام است و حیات خود را از این حرکت دایمی دارد؛ بر این قاعده هر جزیی که در مسیر تحول زمانه و دگرگونی زمینه ها، رخت نو می پوشد و در خود نوزایی می کند، نه تنها می ماند که موثر هم می شود.
هفدهم اسفند ماه در تقویم فرهنگی ما، یادآور آغاز حیات نهادی است که در مسیر ترویج کتابخوانی، تحولی روزآمد ایجاد کرد و با توسعه کتابخانه ها، به شبکه ی فراگیر فرهنگی، در نقاط مختلف کشور، تبدیل شد.نهاد کتابخانه های عمومی کشور، به صفحه پایانی هجدهمین کتاب عمر خود رسیده؛ در این مجلدهای هجده گانه، جان اندیشه در قالب کتاب های کتابخانه ها جاری بود و نگارش و اثرگذاری، به عهده ی نیروهای متخصص کتابخانه های عمومی؛ همانان که با نشان افتخار کتابداری، سری در تحولات کاربری کتابخانه ها در جهان دارند و پای در واقعیت خدمت رسانی به اعضا و اهالی کتاب در دیارمان.
تجارب گران بهای این هجده سال، به ویژه سالهای اخیر، بیش از پیش این سازمان گسترده را به سوی تمایل به تغییرات کاربر محور و خدمات موثر به انسان معاصر سوق داده؛ این تحول بنیادین هر چند محتاج بسترسازی های قانونی و بینشی دارد اما در مجموع، با توجه به ضرورت جلب رضایت مخاطب، برای بقا و رشد سازمان، افق های روشنی را نوید می دهد که امیدوارم در گذر سریع زمان و شتاب تحولات اجتماعی، دیرهنگام نشود.
انجمن علمی ارتقاء کتابخانه های عمومی ایران، به عنوان همراه و همیار و همفکر کتابخانه های عمومی، سالروز تاسیس این نهاد مهم و موثر فرهنگی را به تمامی مدیران، کتابداران، اهالی کتاب و فعالین حوزه کتابخوانی تبریک می گوید و عمیقاً امیدوار است با اتکا بیشتر به دستاوردهای نوین جهانی و بهره گیری روز افزون از توانایی های دانش آموختگان این حوزه و توجه به اقتضائات انسان این زمانه، فرداهای بهتری پیش روی این نهاد باشد و از پی آن، جان تازه ای در کالبد مسیر تربیت انسان های خردورز، دمیده شود و به دنبال آن، ایران آباد بنا شود.
منصور کوهی رستمی
رئیس انجمن علمی ارتقای کتابخانه های عمومی ایران
این برنامه با هدف افزایش توانمندی های انجمن، افزایش توانمندی های اعضای انجمن و کارکنان کتابخانه های عمومی کشور، افزایش مدیریت علمی انجمن و ایفای نقش مرجعیت قوی در کتابخانه های عمومی، توسعه تعاملات ملی و بین المللی تدوین شده است.
مدتی پیش در سپهر فرهنگی کشور طرحی مطرح شد که مبتنی بر آن کتابخانههای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به نهاد کتابخانههای عمومی کشور واگذار میشد. این سخن، کشاکشهای نظری و تاریخی گستردهای را رقم زد و هر کس از ظنّ خود در مزایا و معایب این طرح سخن راند...
هستی، در تغییر و تحرک مدام است و حیات خود را از این حرکت دایمی دارد؛ بر این قاعده هر جزیی که در مسیر تحول زمانه و دگرگونی زمینه ها، رخت نو می پوشد و در خود نوزایی می کند، نه تنها می ماند که موثر هم می شود...